Τα χελιδονίσματα- έθιμο χελιδόνας, είναι ένα έθιμο που έχει η πατρίδα μας και συνδέεται με την άφιξη των χελιδονιών. Τα χελιδόνια έρχονται την άνοιξη, και πότε ξεκινάει η άνοιξη...;Όταν έρχεται ο μήνας Μάρτιος. Έτσι, λοιπόν, από 1η Μαρτίου, ξεκινάει αυτό το έθιμο.
Τα παιδιά στο σχολείο, συνήθιζαν να φτιάχνουν ένα ξύλινο ομοίωμα χελιδόνας, με το οποίο τριγυρνούσαν από σπίτι σε σπίτι, ζητούσαν φιλέματα και τραγουδούσαν την «χελιδόνα».
Οι νοικοκυρές τους έδιναν λεφτά, λάδι, κρασί, αλεύρι, σιτάρι, τα οποία αφιέρωναν στην εκκλησία. Το έθιμο αυτό, συνεχίστηκε μέχρι και τα νεότερα χρόνια, σε πολλές περιοχές της Ελλάδας.
Το ομοίωμα χελιδονιού που κρατούσαν, ήταν ένα ραβδάκι, που στην άκρη του στερέωναν ένα ξύλινο χελιδόνι που είχε κουδουνάκια στο λαιμό του και καθώς, πήγαιναν από σπίτι σε σπίτι, κουνούσαν το ραβδί τους και έλεγαν τα «χελιδονίσματα»(κάλαντα της άνοιξης). Επίσης, σε πολλές περιοχές, το ομοίωμα, στηριζόταν πάνω σε ένα καλαθάκι, το οποίο ήταν σύμβολο βλάστησης.
Παρατήρησε τις εικόνες:
Τα παιδιά, με το τραγούδι τους, επικαλούνται τα αληθινά χελιδόνια, να έρθουν στον τόπο τους και μαζί μ’ αυτά η άνοιξη.
Τα κάλαντα της Άνοιξης:
Ήρθε, ήρθε χελιδόνα ήρθε κι άλλη μελιηδόνα, κάθισε και λάλησε, και γλυκά κελάδησε: Μάρτη, Μάρτη μου καλέ, και Φλεβάρη φοβερέ, κι αν φλεγίσεις κι αν τσικνίσεις, καλοκαίρι θα μυρίσεις. Κι αν χιονίσεις κι αν κακίσεις, πάλιν άνοιξιν θ’ανθίσεις. Θάλασσαν επέρασα και στεριάν δεν ξέχασα, κύματα κι αν έσχισα, έσπειρα, ‘κονόμησα.
Η νοικοκυρά παίρνει λίγα φύλλα κισσού από το καλάθι της χελιδόνας, τα τοποθετεί στο κοτέτσι, για να γεννούν πολλά αυγά οι κότες, και δίνει ένα ή δυο αυγά στα παιδιά που ξεκινούν για άλλο σπίτι. Όπως είναι γνωστό, ο βαθυπράσινος κισσός είναι σύμβολο της αειθαλούς βλαστήσεως και θεωρείται μέσο ικανό να μεταδώσει τη γονιμότητα στις όρνιθες και τα άλλα ζώα.
Λίγα λόγια για τα αποδημητικά πουλιά:
Κάθε χρόνο πολλά είδη πουλιών μεταναστεύουν(φεύγουν από ένα τόπο και πάνε σε άλλον). Μερικά πουλιά μεταναστεύουν το φθινόπωρο για πιο ζεστές χώρες και αυτά τα λέμε αποδημητικά. Υπάρχουν και άλλα που δεν μεταναστεύουν κι αυτά τα λέμε ενδημικά. Μένουν κοντά μας και τον χειμώνα, περιμένοντας την άνοιξη!! Υπάρχουν και τα διαβατικά ή διαβατάρικα πουλιά που καθώς μεταναστεύουν, περνούν πάνω από ένα τόπο. Ακολουθούν ,την άνοιξη, την διαδρομή από το νότο προς το βορρά και το αντίθετο το φθινόπωρο. Είναι τα αποδημητικά πουλιά.
Με τον ερχομό του χειμώνα η αναζήτηση τροφής( σπόροι,έντομα) γίνεται πολύ δύσκολη. Οι μέρες μικραίνουν και τα πουλιά έχουν λιγότερο χρόνο για να βρουν τροφή!!
Για να αποφύγουν τον χειμώνα,πετούν προς τις νότιες ζεστές χώρες,όπου η τροφή είναι άφθονη και ξεχειμωνιάζουν εκεί!
Την Άνοιξη επιστρέφουν στον τόπο τους,όπου κάνουν φωλιά, ζευγαρώνουν,γεννούν αυγά και μεγαλώνουν τα μικρά τους!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου